Je situatie erkennen is feitelijk de eerste stap die je moet nemen als je ook maar iets aan je situatie zou willen veranderen. Erkenning is essentieel voor welke verandering dan ook. Want zodra je erkent dat je misschien toch niet zoveel voldoening haalt uit de manier hoe jij leeft, pas dan gaat de deur open naar verandering. Maar waarom kiezen veel mensen er dan toch voor om in ontkenning te blijven leven? Omdat een situatie erkennen te veel pijn zou betekenen, althans zo werkt het in hun hoofd.
Vermijding is een recept voor lijden
De reden waarom veel mensen liever in ontkenning leven dan eerlijk in de spiegel kijken en toe te geven dat ze eigenlijk niet zo blij zijn met hun leven is simpelweg omdat :
1. Het te veel emotionele pijn zou opleveren. Dat erkennen staat voor veel mensen gelijk aan gefaald hebben
2. Het tot moeilijke keuzes zou kunnen leiden, want als je erkent dat je niet blij bent dan moet je actie ondernemen.
3. Zij niet geloven dat er een andere mogelijkheid is.
Het vermijden van pijn door ontkenning is een copingsmechanisme, maar het is een destructieve manier. Op de korte termijn werkt het, maar wat voor gevolgen heeft dit op lange termijn? Ik kan je vertellen dat de pijn die je zult voelen wanneer je op je 50e erkent dat je een leven hebt geleden welke je geen voldoening gaf veel harder zal aankomen, dan wanneer jij het nu zou erkennen. Denk je ook niet? En toch is dit niet wat de meeste mensen doen.
Maar hoe kom je van ontkenning tot erkenning?
Ontkenning is natuurlijk moeilijk, want het gebeurt vaak onbewust. Toch? Of niet. Ik denk dat er altijd wel ergens voelt of weet dat je niet helemaal eerlijk tegen jezelf bent, dat je eigenlijk niet wilt horen wat je voelt of denkt. Dus hoe kom je van ontkenning tot erkenning? Begin met eerlijk naar jezelf te luisteren, naar hoe je je voelt en wat je denkt. Begin met te luisteren naar je interne dialoog.
Merk je dat je vaak keuzes aan het rechtvaardigen bent, dat je jezelf vaak moet overtuigen van hoe goed je het wel niet hebt? Dit kan een signaal zijn.
Merk je dat je elke week naar het weekend snakt en met lood in de schoenen de maandag tegemoet gaat? Een signaal misschien?
Of merk je dat je vaak vervalt in cynisme en sarcasme? Zelfs dit kan een signaal zijn.
Je gedachtes en je gevoel zijn feedback mechanismen. Ze proberen je wat te vertellen, maar je moet wel luisteren. Jouw innerlijke dialoog is één van de manieren hoe jij met jezelf communiceert en bevat waardevolle lessen en hints. De dingen die jij denkt zijn een goede indicator over hoe jij je voelt.
Stap1. Begin dus met naar jezelf te luisteren.
Kom je er zelf niet uit?
Soms kan het heel moeilijk zijn om zelf te zien wat voor anderen heel duidelijk is. Daarom weet ik uit ervaring dat zelf één gesprek ongelooflijk kan helpen. Door met iemand te praten over je situatie ben je jezelf al aan het coachen. Bovendien kan de anderen door goede vragen te stellen jou tot inzichten brengen die je zelf moeilijk kunt zien. Sta jij hiervoor open en wil je graag dat ik je helpen? Ik geef 100x gratis coaching sessies weg en de teller loopt nog dus grijp je kans!
